ප්‍රාර්ථනය හා බුදුබව

අසංක වූ කල්ප ගණනාවක් අතීතයේ බුදුවරැ පහලවූවා සේම අසංක කල්ප ගණනාවක් අනාගතයේ බුදුවරැන් පහලවන්නා සේම යම් උතුමෙක් සම්මාසම්බුදු බව* පතයි ද හේ සසර දුක දැක හඳුනා සකල සත්වයා කෙරෙහි ඇති වූ මහා කරැණාවෙන් ඔවුන් දුකින් මුදවනු පිණිස උත්තරීතර වූ ප්‍රාර්ථනාවක් අධිෂ්ඨාන කරයිද මතු සසරේ ඒ උතුමන් පාරමී පුරා බුදුවෙත්. බුදුබව ලැබීම අති දුෂ්කරය. ඒ සඳහා අතිමහත් වූ කැපකිරීමක් ද අවශ්‍යය. 

එනමුත් කිසිවෙකු එවන් පසුබිකින් තොරව බුදුබව ප්‍රාර්ථනා කරයිද එය හුදෙක් එම තැනැත්තාගේ සිතෙහි ඇතිවන්නා වූ සිතුවිල්ලකට පමණක් සීමා වේ. එයින් සිදුවන්නේ ලැබුවා වූ දුර්ලභ වූ මිනිසත්බව ප්‍රයෝජනයට ගෙන වහ වහා සසරෙන් එතෙරවීමට කටයුතු කරනවා වෙනුවට තවදුරටත් සසරේ දුක් විඳීමට මඟ සලස්වා ගැනීමකි. තෙරක් නැති සේ සසර හා සසදනවිට මිනිසත්භවය අතිශ්‍යයින් ම එක් ක්ෂණයක් තරම් වූ ඉතාමත් ම කුඩා කාලයකි. යමෙක් මිනිසත්භව ලබා අංගසම්පූර්ණ මිනිසෙක් වී උපදියිද ඒ අන් කවරක් සඳහාවත් නොව අසාර වූ සසරේ දුක හඳුනාගෙන දුකින් මිඳීම සඳහාය.
by Daham Vila

විශාල වීමට රෑපය මත ක්ලික් කරන්න